Ślaz dziki
Ślaz dziki, czasami nazywany także ślazem leśnym. Rodzime obszary występowania ślazu to Europa, duża część Azji, Afryka Północna. W Polsce występuje pospolicie na całym niżu i w niższych partiach gór. Kwiaty i liście ślazu są stosowane w nieżytach dróg oddechowych, zapaleniu gardła, chrypce, w trudnościach z odkrztuszaniem, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w zaburzeniach trawienia i stanach zapalnych układu rozrodczego. Jest jednym z surowców roślinnych, które mogą być stosowane u małych dzieci i niemowląt.
Kwiaty ślazu dzikiego zawierają znaczne ilości śluzu, kwasów organicznych i niewielkie ilości olejku eterycznego. Liście zawierają śluzy, garbniki, fitosterole, cukry, kwasy organiczne, pektyny, witaminę C, witaminę B–kompleks, karetonoidy i dużą ilość soli mineralnych.
Sposób przygotowania:
Napar: 2 łyżki zalać 1 szklanką wrzącej wody, odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 – 3 razy dziennie po ½ szklanki.
Odwar: 2 łyżki liści gotować w 200 ml wody przez 5 - 8 minut, przecedzić. Pić 2 – 3 razy dziennie po ½ szklanki.
Przeciwwskazania: Nie stosować u osób z alergią na ślaz dziki.
Składniki: ślaz dziki 100 %
Kraj pochodzenia: Iran
Alergeny: produkt może zawierać śladowe ilości glutenu, sezamu, gorczycy, SO2, soi, orzechów arachidowych oraz innych orzechów.
Sposób przechowywania: przechowywać w suchym miejscu i temperaturze poniżej 25°C, w szczelnie zamkniętym opakowaniu.
